بررسی ارتباط هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک با عفونت ادراری در کودکان ۱۴-۱ سال

سابقه و هدف: عفونت مجاری ادراری یکی از مهم ترین علل نارسایی مزمن کلیه در کودکان است. بنابراین شناسایی فاکتورهای مستعد کننده نقش مهمی در پیشگیری از صدمه به کلیه دارد. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک با عفونت ادراری در کودکان 14-1 سال مراجعه کننده به بیمارستان امیرالمومنین سمنان انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مورد شاهدی بود که در آن 75 کودک مبتلا به عفونت ادراری (بدون سنگ وآنومالی های مجاری ادرار) و 75 کودک بدون عفونت ادراری مورد بررسی قرار گرفتند. در این کودکان نسبت کلسیم به کراتینین رندوم ادرار را اندازه گیری کردیم. به منظور رد هایپرکلسیوری ثانویه کلسیم، فسفر، آلکالن فسفاتاز، گازهای خون وریدی نیز اندازه گیری شد. یافته ها: از 150 کودک مورد بررسی، 67 نفر (3/89%) دختر و مابقی پسر بودند. میانگین (± انحراف معیار) سن کودکان مبتلا به عفونت ادراری 78/2±83/3 سال و گروه شاهد 81/2±88/3 سال بود که تفاوت معنی دار نبود (907/0=p). هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک در 40% (30 نفر) از کودکان مبتلا به عفونت ادراری و 3/13% (10نفر) از کودکان بدون عفونت ادراری یافت شد (001/0p<، 60/10-81/1ci:، 4/33=or). تعداد کودکان پسر مبتلا به عفونت ادراری همراه با هیپرکلسیوری به طور معناداری بیش تر از کودکان دختر مبتلا به عفونت ادراری و هیپرکلسیوری بود (001/0p<). نتیجه گیری: با توجه به یافته های این مطالعه، هیپرکلسیوری ایدیوپاتیک احتمالاً یک ریسک فاکتور عفونت ادراری در کودکان می باشد و بررسی دفع کلسیم ادراری در کودکان مبتلا به عفونت ادرار یپیشنهاد می گردد